کد مطلب:3435 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اگر خداوند به انسان ثروتي عطا بفرمايد چگونه بايد آن را مصرف كند؟

از نظر قرآن، مال و ثروت، مانند اولاد براي انسان، سبب آزمايش است: إِنَّمَآ أَمْوَ َلُكُمْ وَ أَوْلَـَدُكُمْ فِتْنَة;(تغابن،15)اموال و فرزندانتان، فقط وسيلة آزمايش شما هستند. از اين رو، براي انسان مؤمن، شايسته است بداند كه مال، از كجا به دست او رسيده و آيا حلال است يا حرام و چگونه بايد آن را مصرف كند؟

پاسخش اين است كه طبق آيات قرآن كريم، بايد اين مال را در راه خدا و خير مصرف كند نه راه شيطاني.

راه خدا و مسير خير را ميتوان اين گونه به تصوير كشيد:

1. زكات و خمس مال را بدهد: وَ ءَاتَي الْمَالَ عَلَيَ حُبِّهِي ذَوِي الْقُرْبَيَ وَ الْيَتَـَمَيَ وَ الْمَسَـَكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّآغلِينَ وَ فِي الرِّقَاب;(بقره،177) و مال ]خود[ را، با همة علاقهاي كه به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق ميكند. و ساير آيات.

2. براي، پيشبرد اسلام و منافع آن به كار بگيرد، مانند كمك به هزينههاي مساجد، مدرسهسازي و مانند آن، چرا كه قرآن دستور ميدهد كه اموال را در اين راهها صرف كند، نه براي بازداشتن و جلوگيري از رشد اسلام و پيشرفت مفاسد در جامعه: الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَ َلَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّه....وَلاَخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَهُمْ يَحْزَنُونَ ;(بقره،262) كساني كه اموال خود را در راه خدا انفاق ميكنند.... و نه ترسي دارند و نه غمگين ميشوند.; و نيز إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَ َلَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّه...;(انفال،36) آنها كه كافر شدند، اموالشان را براي بازداشتن ]مردم[ از راه خدا خرج ميكنند....

3. راه اعتدال را پيش بگيرد و ولخرجي نكرده براي فرداي خود، سرمايهگذاري كند: وَ لاَتَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَيَ عُنُقِكَ وَلاَتَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا ;(اسرأ،29) ]اي پيامبر![ هرگز دستت را بر گردنت زنجير مكن، ]و ترك انفاق و بخشش منما[ و بيش از حد ]نيز[ دست خود را مگشاي، كه مورد سرزنش قرارگيري و از كار فرو ماني.

نتيجه اين كه: انسان مؤمن، بايد با مالي كه به دستش رسيده، نخست حق خداوند تعالي را پرداخت كند و اگر حقي از مردم بر گردنش است، بپردازد و به فردا موكول نكند و آن گاه آن را در راههايي كه مورد پسند خدا و شريعت اسلام و مورد رضايت پدر و مادر نيكوكار خود اوست، و يا براي آيندة خود ضروري است، به كار گيرد.